چگونه از تداخل آزمایش در عملیات تست اندوتوکسین جلوگیری کنیم؟

آزمایش اندوتوکسین باکتریایی (BET) در اکثر آزمایشگاه های مدرن تحت شرایط کنترل شده به عنوان عامل مهم برای جلوگیری از تداخل انجام می شود.

مناسبتکنیک آسپتیکهنگام تهیه و رقیق کردن استانداردها و دست زدن به نمونه ها مهم است.لباس مجلسیتمرین خارج از تجهیزات حفاظت فردی آزمایشگاهی معمولی (PPE) الزامات نگران کننده نیست مگر اینکه محصول تحت آزمایش به دلیل مسمومیت یا عفونی بودن، ملاحظات ایمنی خاص تحلیلگر را بخواهد.دستکشباید بدون TALC باشد، زیرا TALC ممکن است حاوی سطوح قابل توجهی از اندوتوکسین باشد.بشقاب خوان، حمام آب، و بلوک های حرارتی خشکمورد استفاده برای جوجه کشی نمونه باید روی یک میز آزمایشگاهی به دور از کانال های گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع (HVAC)، لرزش قابل توجه و ترافیک آزمایشگاهی باشد که می تواند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.زمان و شرایط نگهداری نمونهباید مشخص شود و در صورت لزوم پس از آن مستند شود تا اطمینان حاصل شود که نتایج آزمایش دقیق می تواند در زمان واجد شرایط تولید شود.

به عنوان مثال، اگر آزمایشگاه یک نمونه آب برای تزریق (WFI) یا در حین فرآیند دریافت کند، باید آن را در یخچال نگهداری کرد یا می تواند در دمای اتاق بماند و برای چه مدت؟قبل از آزمایش، توصیه می‌شود که ظرف(های) نمونه اولیه به اندازه کافی مخلوط شوند، قبل از برداشتن نمونه(های) آزمایش برای آزمایش مستقیم یا رقت بعدی.

تست اندوتوکسین باکتریایی Bioendo، آزمایش ها شاملروش لخته شدن ژلسنجش تست اندوتوکسین وسنجش کمی اندوتوکسینروش لخته ژل روش تست اندوتوکسین تشخیص کیفی اندوتوکسین است، این آزمایش نیاز به مواد مصرفی پردازش depyrogenation، مانند لوله های واکنش بدون اندوتوکسین، لوله های رقت و راهنمایی رایگان پیروژن است.تشخیص کمی اندوتوکسین دارای تست اندوتوکسین کروموژنیک جنبشی، تست اندوتوکسین کدورت سنجی جنبشی است، این آزمایش نیاز به مواد مصرفی دارد که باید سطح بالایی از اندوتوکسین ها را برآورده کنند.0.005EU/ml(0.001EU/ml)، مانند لوله‌های بدون اندوتوکسین، نوک‌های بدون پیروژن، و میکروپلیت‌های بدون پیروژن، حتی مخزن بدون پیروژن.به هر حال، در صورت درمان نمونه، ظرف باید بطری نمونه بدون اندوتوکسین باشد.

 

در آزمایش اندوتوکسین، تداخل می‌تواند از منابع مختلفی مانند اجزای ماتریس نمونه، معرف‌های آزمایشی یا تجهیزات ناشی شود.

برای جلوگیری از تداخل آزمایش، اقدامات زیر را می توان انجام داد:

1. آماده سازی نمونه: آماده سازی نمونه مناسب برای آزمایش دقیق اندوتوکسین ضروری است.

ماتریس نمونه باید به طور کامل آزمایش و بهینه شود تا از سازگاری با سنجش اندوتوکسین اطمینان حاصل شود.

به ویژه، مواد مزاحم مانند لیپیدها و پروتئین ها باید با استفاده از تکنیک های مناسب مانند فیلتراسیون یا سانتریفیوژ حذف یا به حداقل برسد.

2. کنترل های مثبت و منفی: برای نظارت بر تداخل، گنجاندن کنترل های مثبت و منفی در سنجش ضروری است.

کنترل های مثبت عملکرد تست را تایید می کنند، در حالی که کنترل های منفی هرگونه آلودگی یا تداخل اجزای سنجش را تشخیص می دهند.

3. کنترل کیفیت: کنترل کیفیت باید روی تمام معرف ها، تجهیزات و آب مورد استفاده در سنجش انجام شود.

این تضمین می کند که معرف ها عاری از آلودگی اندوتوکسین هستند و به درستی کار می کنند.

4. استانداردسازی: سنجش باید استاندارد شود تا اطمینان حاصل شود که همه نتایج قابل مقایسه و تکرار هستند.

این شامل استفاده از یک منحنی استاندارد برای کالیبره کردن سنجش و استفاده از تکنیک‌های استاندارد شده برای آماده‌سازی، انکوباسیون و تشخیص نمونه است.

5. اعتبارسنجی: سنجش باید برای اطمینان از اختصاصی بودن، حساس بودن و قابل اعتماد بودن آن تایید شود.

این شامل آزمایش طیف وسیعی از نمونه‌ها، از جمله نمونه‌هایی که حاوی اندوتوکسین هستند، برای تعیین صحت و دقت سنجش است.

با پیروی از این اقدامات، تداخل را می توان به حداقل رساند و آزمایش دقیق اندوتوکسین را می توان به دست آورد.